مثل رود تسلیمم ناگزیر درفتن

مثل رود تسلیمم   ناگزیر درفتن 

شبنمی سحر خیزم روی برگ  تر  رفتن

راه روشنا پیداست در سکوت صد معناست

هر نفس سکوتم شد سمت عشق پر  رفتن

تو هنوز آنجایی بخت هرتماشایی

درهوای دیدارت کوه را سفر رفتن

 مرغ عاشقی آمد تارعشق در پودش

لب گشود با شادی با شما سفر رفتن

عصر دود وآهن شد اکتشاف برقی نو

برق چشمایت هم بدترین خبر رفتن

 حال عشقبازان راهر کسی نمی فهمد

در جنون زبی عقلی پر زنی زسر رفتن

تو نیامدی عشقم من هنوز بی تابم

ترس من زاین باشد سوی هرجگر رفتن

هوا مست از بهاران باد

 هوا مست از بهاران باد

دلت سرمست وشادان باد

غزل بسیار زیباتر

لبت دمساز یاران باد

تنت سالم خدا در دل

بگو هردم فراوان باد

سراسر عشق می آموز

کلامت ناز مستان باد

شبت خرم لبت خندان

نگاهت محو جانان بباد

تنت سالم خدا دردل

بگو هر دم فراوان باد 

شوی بیرون زغم دائم

وجایت باغ وبستان باد

بلایت عشق جانانه

نوایت حرف خوبان باد

تنت سالم خدا در دل

بگو هردم فراوان باد 

هوا مست از بهاران باد

وطن هردم گلستان باد

نوایت شادتر ای دل

و رویت برگ باران باد

تنت سالم خدا در دل

بگو هردم فراوان باد