به فرصتی که نداری ترانه را در یاب

به فرصتی که نداری زمانه را در یاب  

برقص با دل_دوران ترانه را در یاب 

بگیر ناز_ نفس را نسیم شادی را 

زلطف عشق سفر کن خزانه رادریاب 

دروغ راه نجاتست  راستی کم شد

وراه عشق قضا شد بهانه را دریاب

فضای باز فضاییست انتهایش کو؟

درین فضا غزلی  عاشقانه رادریاب

عبور کن زنیاید هراس را بشکن 

ورای باغ تصور جوانه را دریاب

صبور وار تحمل کمی بمان عشقم

چرا هوای بریدن فلانه را دریاب

سراغ باغ نرفتی بلوغ یک میوه

چرا چرا نرسیده فسانه را دریاب 

گرام یار _گرامی عزیز دل برگرد

صدای ناز شنیدن بخانه رادریاب

بگو چطور زعمرت چنین گذر کردی 

وآفتاب ندیده  کرانه رادریاب