دلنوشته‌ آزاد غياثكلا

شاید بیشمار مراجعه کنندگان به این وبلاگ ، این پرسش در ذهنشان نقش بسته باشد که چرا مدت مدیدی است این وبلاگ را یادداشت جدیدی فعال ننموده است وعلت این رکود چه میتواند باشد؟

اگر حوصله بفرمایید از اول میگویم ، از اول اول .

پنجسال پیش از روز دهم آذر 1389 وبلاگ دلنوشته های روستای غیاثکلا ایجاد شد تا تاریخچه وبیوگرافی و سوابق روستا و اهالی آن در آن نگاشته شود . با تلاش زیاد و همکاری و اطلاع رسانی عده معدودی از اهالی ، بخشی از کار انجام شد ، اما هنوز بسیاری از برنامه ها به ورطه عمل در نیامده بود و متاسفانه ارتباط با افراد سالخورده و مطلع نیز به سختی امکان می‌یافت .

در این شرائط برای دستیابی به اطلاعات بیشتر از سوابق روستا و اهالی آن ، مقرر شد تا به جوانان آشنا با کامپیوتر و اینترنت متوسل شویم و از آنها بخواهیم تا هرکدام  ، سوابق و بیوگرافی خاندان و طائفه خویش را کنکاش نموده و آنرا با قلم خویشدر وبلاگ بنگارد ، به همین منظور وبلاگ دیگری به نام دلنوشته های اهالی روستا ایجاد شد تا برگزیدگان هر طائفه ، به قلم خویش از خویشان خود بنگارد. 

متاسفانه این روش نیز ما را به مقصودمان راه نبرد ، و جوانان را انگیزه و یارای مشارکت و همکاری نبود . و همین جوانان منتخب از دودمان های مختلف اظهار نمودند که آنها را از سرگذشت روستا و اهالی‌اش اطلاعات چندانی نیست ولیکن دوست دارند که در خصوص مسائل دیگر که مربوط به روستا نیست مطلب بنویسند. بمنظور برآورده شد خواسته این جوانان ، همین وبلاگ که مشاهده میشود ، ایحاد شد و نام جوانان بسیاری نیز بعنوان نویسنده بر آن نقش بست . 

نویسندگان این وبلاگ , ابتدا یکسری مطالب مطرح شده در سطوح مختلف اینترنت را در وبلاگ کپی پیست کردند. ولیکن به مرور همین کار نیز کمرنگ شد و بیشتر نقش خواننده ی وبلاگ را ایفاء مینمودند. که سرانجام این نقش نیز از بستر وبلاگ محو شد . تا جائیکه در حالت عادی 3 الی 4 نفر روزانه به وبلاگ سر میزدند و اگر این حقیر مطلبی می نوشتم تعداد مذکور به 10 الی 15 نفر افزایش مییافت . در حالیکه قبلاً تعداد بازدیدکنندگان محلی تا 50 نفر هم میرسید.

متعاقب آن شورا و دهیار غیاثکلا سایتی فراهم نمودند که بلکه ار این طریق جوانان را ترغیب نمایند تا اوقات فراغت خویش را در سایت فعالت نمایند که متاسفانه این روش هم افاقه نکرد . و از این رهگذر نیز چیز زیادی نصیب ما نشد و ناگزیر شدیم که اهداف خویش مبنی بر تکمیل سوابق و مسائل روستا را از طریق تلگرام پیگیری نماییم .

و اکنون دوماه است که بیش از 100 نفر از اهالی که 85% آنها را جوانان روستا تشکیل میدهد ، در  محیط تلگرام گردآوری شدند ، به این امید که هر کدام از جوانان بعنوان نماینده‌ی خانواده و خاندان و طائفه‌ی خویش ، در مسیر جمع آوری اطلاعات و خاطرات و عکسهای مربوط به خاندان خویش گام بردارد و با نگارش آنها ، صفحه ای بر صفحات تاریخچه وسوابق غیاثکلا بیفزاید .

اما صد افسوس که این انجمن تلگرامی نیز صحنه و عرصه فعالیت تقلیدی و تکراری برای ارسال مطالب کپی شده از فضای مجازی شد.

و تأسف بارتر اینکه همان کسانیکه بعنوان بزرگ و دلسوز و طراح همیشه در صحنه ، پیشنهاد و حتی دستور ایجاد گروه تلگرامی را صادر نمودند ، اکنون که در گروه حضور دارند خاموشند و منفعل . و دریغ و صد دریغ وقتی آنها را به فعالیت فرا میخوانیم ، باز با ژست بزرگی و سروری و کماکان با افاده و تفاخر افاضات میفرمایند که این چه گروهی است که یکعده نوجوان و جوان در آن جمع شده اند و مطالب و عکس از این سو و آن سو کپی کرده و در گروه میگذارند. و برای اینکه حضورشان در این گروه به جلال و عظمت شان لطمه نزند ، به وزش نسیم و یا تموج موجی ، سریع گروه را ترک میکنند . 

به این بزرگان فقط باید گفت ، شما اگر ضعف داری و قادر به نوشتن نیستی ، چرا با بهانه‌تراشی و انتقادهای صد من یک غاز ، جلوی فعالیت هرچند عقیم دیگران را میگیری و عیش آنها را کور میکنی . 

با سلام _  پیرو یادداشت قبلی ، بدینوسیله در کمال سرور و خوشحالی ، ایجاد سایت جدید و آزاد غیاثکلا را با ٱدرس http://forum.ghiaskola.ir  به شما نویسندگان و خوانندگان و بازدیدکنندگان این وبلاگ نوید داده و به استحضار میرساند که در سایت مذکور ، افراد میتواند "شناخته یا ناشناخته" با نام "واقعی یا مستعار" ، برای خویش کاربری ایجاد نموده و آزادانه مطلب بنویسند. از تمامی غیاثکلایی‌های محترم ، بویژه جوانان فرهیخته این روستا استدعا مینمایم که در این انجمن مجازی عضو شوند و با مشارکت همه جانبه ، ایفای نقش نمایند و بانگارش مطلب ، سایت را پربار و فعال نمایند. بدیهی است با راه اندازی و رونق گرفتن این سایت ، ابتدا وبلاگهای قبلی منفعل  و پس ازانتقال مطالب وبلاگها به این سایت ، وبلاگها تعطیل و ازگردونه خارج خواهند شد. در پایان خاضعانه خواهشمند است باحضور فعالانه خویش ، بر اعتبار و امتیاز سایت فوق الاشاره افزوده و برگهای زرینی از افتخار و مباهات ، برای غیاثکلا رقم بزنید. 

سلسله مـــــوی دوست حلقـــــه‌ی دام بلاست 

هرکه در این حلقه نیست فارغ از این ماجراست

شعر فوق عنوان یکی از کامنتهایی است که یک جوان ناشناس غیاثکلاهی ، در قسمت نظرات وبلاگ ghiaskola (دلنوشته های یک روستا) گذاشته است و در ذیل آن ضمن انتقاد سازنده به مدیر وبلاگ ، تذکرات بسیار عمیق و سنجیده‌ای را مطرح نموده‌است که آن مطالب جهت اطلاع خوانندگان،ذیلاً عنوان می‌گردد:

1- مدیر وبلاگ  چون خودش در غیاثکلا زندگی نمی‌کند، و از مشکلات و گرفتاریها و محرومیتهای آن خبر ندارد و از طرفی چون بسیار شیفته غیاثکلا هست ، لذا هرچه درباره‌ی این روستا می‌نویسد همه از خوبی و گل وبلبل بودن این روستا میباشد و علیرغم کامنتهای مختلفی که ما درباره وضع ناهنجار کاله و نابسامانیهای آن مینویسیم ، و هرچه از نداشتن امکاناتی مانند کافی‌نت وباشگاه و کلوپ و..... ، نظر می‌دهیم ، هیچکدام منعکس نمیشود. زیرا این عاشق دلباخته ی غیاثکلا ، فارغ از حلقه‌ی مبتلایانی میباشد که به زنجیر این دوست(غیاثکلا) گرفتارهستند. آری مدیر وبلاگ چون عاشق و شیدای غیاثکلا است فقط خوبیهای آن را می‌بیند و چون در غیاثکلا زندگی نمی‌کند و از مشکلات موجود در این روستا  و ازمعایبِ عملکرد شورا و دهیار و سایر عوامل مربوطه خبر ندارد ، بنابراین نه خودش چیزی مینویسد و نه می‌گذارد دیگران مطلبی در این خصوص بنویسند.

2- من یک جوان تحصیلکرده غیاثکلا هستم که به نمایندگی جمعی از جوانان غیاثکلا ، کراراً و به دفعات متعدد ، بصورت ناشناس نظر گذاشتم ، و درخواست ایجاد فضایی آزاد برای نوشتن توسط ما جوانان را (بصورت گروهی و ناشناس) مطرح کردیم . ولی از آنجا که به درخواست ما تاکنون پاسخی داده نشد ، متاسفانه هنوز این وبلاگ از نعمت نوشتن مشکلات روستا محروم می‌باشد.

پاسخ مدیر وبلاگ به این جوانان دلسوخته و فرهیخته :

1- از اینکه تاکنون امکان ارائه پاسخی که مطلوب نظر شما باشد ، فراهم نشده است پوزش میطلبم. 

2- تا قبل از فروپاشی و بازسازی مجدد این وبلاگ در سایت بلاگفا ، فضایی آزاد برای نوشتن مطالب موقت با کاربری و رمز عمومی ، ایجاد شده بود که هر کسی میتوانست بطور ناشناس پست بگذارد ، ولیکن خیلی کم استقبال شد و مورد استفاده قرار نگرفت .

3- اکنون نیز در سایت blogfa.com مجدداً فضایی با عنوان انجمن جوانان نویسنده غیاثکلا در وبلاگ ghiaskolafree با کاربری  @110 ایجاد شده است که اگر رمز آن بصورت عمومی اعلام شود ، همگان میتوانند در آن مطلب قابل نمایش بگذراند. امّا این کار یک عیب بزرگ و جدی دارد و آن اینکه همه‌ی  افراد و اشخاص (اعم از آشنا و بیگانه) نیز میتوانند به آن پست راه یافته و آن نوشته را دستخوش تغییر و یا حذف قرار دهند. برای اینکه این مشکل حل شود ، بهتر است این گروه از جوانان با یک شماره موبایل(تلفن همراه) ناشناس که بنام شخص خاصی ثبت نمی‌باشد ، به شماره همراه 09193526680 (متعلق به اینجانب) پیامک ارسال نمایند ، تا من بتوانم رمز مربوط به کاربری فوق‌الذکر را بطور محرمانه برای او SMS نمایم .

پس اینجانب منتظر sms شما هستم  

حال خوبی ست شنیدن با عشق .......

کاش اگر بگذارند!!!

****

حال خوبی ست رها کردن این واژه مرگ .......

کاش اگر بگذارند!!!

****

حال خوبی ست نگه کردن ابر .......

کاش اگر بگذارند!!!

****

حال خوبی ست گلی را دیدن .......

کاش اگر بگذارند!!!

****

حال خوبی ست خدا را دیدن .......

کاش اگر بگذارند!!!

****

حال خوبی ست نسوزاندن دل .......

کاش اگر بگذارند!!!

****

حال خوبی ست رها کردن آئین ستم .......

کاش اگر بگذارند!!!

****

حال خوبی ست آشتی کردنِ با فطرت پاک

باورِ بودنِ در محضر نور

و به هر لحظه

به هر جا

هر حال

خدا را دیدن

کیوان شاهبداغی

*****

*****

*****

*****

*****

*****

*****

*****

*****

*****

*****

برخیز که غیر از تو مرا دادرســـی نیست              گویی همه خوابند ، کسی را به کســـی نیست

آزادی و پرواز ، از آن خاک بـــــه این خاک              جز رنج سفـــــر از قفسی تا قفســــــــی نیست

این قافلـــــــه از قافله سالار خراب است              اینجا خبر از پیش رو و باز پســــــــــــــــی نیست

تا آئینـــــــــه رفتم که بگیرم خبر از خویش             دیدم که در آن آئینه هم جز تو کســـــــی نیست

من در پی خویشم ، به تو بر می‌خورم اما              آن سان شده‌ام گم که به‌من دسترسی نیست

آن کهنـــه درختم که تنم زخمی برف است            حیثیت این باغ منم ، خار و خســـــــــــــی نیست

امروز که محتاج توام ، جای تـو خالی است            فردا که می‌آیی به سراغم نفســــــــــی نیست

درعشق خوشامرگ که این بودنِ ناب‌است            وقتی همه‌ی بودن ما جز هوســـــــــــــی نیست

هوشنگابتهاج(ه الف سایه)

شروع دوباره

عنوان‌فوق عبارتی‌است که سایت‌بلاگفا به فعالیت دوباره‌ی‌خویش که پس از یکماه و نیم وقفه‌ و تعطیلی داشت ، داده است . سایت مذکور در ذیل این عنوان چنین مرقوم نموده است :

کاربران و همراهان‌عزیز سایت مطلع هستندکه در ماه‌اخیر به دلیل مشکلاتی که در زمان‌انتقال سرورهای‌سایت  به مکان دیگری اتفاق افتاده بود امکان ارائه خدمات بصورت کامل را نداشتیم.
همانطور که قبلاٌ نیز توضیح داده شد بخشی از سخت افزار سایت که آسیب دیده بود برای تعمیر به  شرکتی در آمریکا ارسال شده بود که متاسفانه روند کار بسیار طولانی شده و حتی تاکنون پاسخ قطعی و کاملی در ارتباط با نتیجه کار دریافت نکردیم. تصمیم گرفتیم برای ادامه خدمات سایت از نسخه پشتیبان سالیانه استفاده کنیم. استفاده از نسخه‌ پشتیبان قدیمی قاعدتاً مشکلاتی را به همراه دارد و دسترسی کاربران به نوشته‌ های ماههای اخیر خود با مشکل مواجه شده و حتی کاربرانی که در ماههای گذشته وبلاگ خود را ثبت کردند دسترسی به وبلاگ خود نخواهند داشت هرچند امکان ثبت مجدد آنرا خواهند داشت.
اگر در روزهای آتی در روند تعمیر و بازگردانی اطلاعات پیشرفت حاصل شد مطالب ماههای گذشته به وبلاگها اضافه خواهد شد. همچنین بخشی از مطالب اخیر وبلاگها به مرور  و در چند روز آتی به بخش مدیریت وبلاگها اضافه خواهد شد.
از آنچه پیش آمد عمیقاً متاسفیم. میدانیم که نوشته ها و وبلاگتان برایتان اهمیت داشته و نسبت به آنچه پیش آمده ناراحت و شاید عصبانی باشید اما بدانید بلاگفا زحمت ده ساله ما بوده است و هرگز نمی خواستیم در چنین وضعیتی قرار بگیریم. مشکلات پیش آمده فراتر از تصور و به نوعی غیرمحتمل می رسید اما متاسفانه اتفاق افتاده است. تصمیم گرفتیم که با بازگشت به عقب ، شروعی دوباره داشته باشیم.

لازم به ذکر است در اتفاق فوق‌الاشاره ، این وبلاگ بالغ بر یکسال از نوشته‌های خود را از دست داد و اینجانب ناگزیر شدم تا طی این مدت تمام وقت و انرژی خود را صرف بازسازی مجدد نوشته ها از روی آخرین بک‌آپ موجود نموده و علاوه بر آن مبادرت به ایجاد وبلاگی موازی همین وبلاگ در سایت بلاگ‌اسکای بنمایم . این بنده حقیر نیز به سهم خویش از شما خوانندگان و نویسندگان این وبلاگ عذرخواهی نموده و امیدوارم که با تلاش مضاعف شما عزیزان ، رونقی در خور شأن خودتان بر این وبلاگ سایه افکند. 

 این نوشته برگرفته از وبلاگ مخموران غیاثکلایی جام عشق حسین (ع) میباشد .

 برآستان جانان گر سر توان نهادن           گلبانک سربلندی بر آسمانتوان زد

تکریم و بزرگداشت واظهار عشق و محبت به ائمه و اولیاء خدا ، نزد اهالی غیاثکلا از اهمیت ویزه برخوردار است . و یکی از جلوه‌های این تکریم ، زیارت مزار و قبور این بزرگان است . غیاثکلایی‌ها از دیرباز علاوه بر سفرهای زیارتی داخلی مانند مشهد و قم  ، نسبت به سفرهای زیارتی آنسوی مرزهای ایران نیز اهتمام خاص داشته و دارند . قدیمی‌های این روستا تا قبل از بسته شدن راه کربلا  به روی عموم مردم ایران(در سال 1350) ، بیشترین عنایت خود را متوجه زیارت کربلا مینمودند . وجود پیشوند کربلایی در جلوی اسامی نوشته شده روی سنگ قبر اموات غیاثکلا ، گواه این مدعاست که همواره محبت وعشق به امام حسین جزء لاینفک زندگی مردمان این روستا بوده است . طی سالهای اخیر نیز به محض بازگشایی راه کربلا و ایجاد امکان زیارت حرم امام حسین ، هجوم گروههای مختلف اهالی (اعم از مرد و زن و پیر و جوان و غنی و فقیر) ، به آن دیار ، بیانگر پایداری و مداومت آنها درعشق و محبت به سالار شهیدان میباشد .  

در همین راستا خوشبختانه در دومین ماه از سال جدید (1436 قمری) ، خدا به داد دل ده نفر (10 نفر) از اهالی غیاثکلا رسید و توفیق حضور آنها بهمراه 4 تن از منسوبینشان را ، در خیل اجتماع عظیم زائران اربعین حسینی که بالغ بر دومیلیون نفر ایرانی در آن شرکت داشتهاند ، نصیب فرمود . این 10 نفر همینکه نسیم عزیمت هموطنان به کوی سلطان اقلیم جوانمردی و خورشید سپهر دلدادگی و شهادت ، روح نوازشان شد ، عزم رفتن کردند تا عطش کربلا را از نرفتن‌های کوفیان در سال 61 هجری ، جبران نمایند . این رفتن دلخواسته نبود ، قسمت هم نبود ، دعوت بود ورای همه‌ی دعوتها ، تا جامانده‌ها را با این رفتن به نقطه اوج جوش برساند .  نقطه‌ی اوج جوش آمدن پیمانه‌هایی که در جامهای خالی زائرین‌اش ریخته شد تا به کاروان خسته‌ها بپیوندند و با تاول زدن پاها و بارانی شدن چشمها و به شور آمدن سینه‌ها ، بیتاب رسیدن شوند .

اینگونه رقم خورد که از میان اهالی غیاثکلا ، ابتدا حجت‌الاسلام حاج شیخ حسین جال و کربلایی علی‌آقا غیاثی هر کدام به تنهایی - و سپس حجت‌الاسلام حاج شیخ جواد غلامی به اتفاق متعلّقه‌اش حاجیه‌خانم خاتون فرجپور - و در کنار این خانواده ، شیخ عسگری جوادی نژاد(جال) باتفاق همسرش سرکار خانم محدثه جالی - و  همچنین بهمراه این دوخانواده ، آقای مهدی فرجپور - و بلافاصله پس از این گروه ، حجت‌الاسلام حاج شیخ مهدی غیاثی  و برادرش حاج محمدرضا غیاثی و برادر زاده‌اش آقای شمس‌الدّین (محمد) غیاثی در قالب یک گروه چهارنفره ، به ترتیب با خروج از مرز مهران ، روانه نجف و کربلا شدند .  

البته همشیرزادگان شیخ جواد غلامی ، یعنی بانو سیده سمیه حسینی و آقای سید هادی حسینی باتفاق همسرش از روستای پیچی‌کلا ، نیز ایشان را همراهی میکردند . مضافاً اینکه آقای حاج محمد شریفی ، دامادِ شیخ مهدی غیاثی نیز در معیت غیاثی‌ها برای پنجمین بار در این سفر عاشقانه و عرفانی حضور داشت .

ما گنهکاریم ، آری جرم ما هم عاشقی است

آری اما آنکه آدم هست و عاشق نیست ، کیست؟

زندگی بی عشق ، اگر باشد ، همان جان کندن است

دم به دم جان کندن ای دل ،کار دشواری است ، نیست؟

زندگی بی عشق ، اگر باشد ، لبی بی خنده است

بر لب بی خنده باید ، جای خندیدن گریست

زندگی بی عشق اگر باشد ، هبوطی دائم است

آنکه عاشق نیست ، هم اینجا و هم آنجا دوزخی است

عشق عین آب ماهی یا هوای آدم است

می توان ای دوست ، بی آب و هوا یک عمر زیست؟

تا ابد در پاسخ این چیستان بی جواب

بر در و دیوار می پیچد ، طنین چیست؟چیست؟

زیارت کربلا نماد تبلور بیعت عاشقانه امت با امام خویش است که زیارت اربعین آن نمود جهانی دارد . بطوریکه هرساله میلیون‌ها زائر از نقاط مختلف جهان خود را به کربلای معلی میرسانند تا آیین و مراسم اربعین حسینی را در جوار بارگاه سرور و سالار شهیدان به جای آورند . در این مراسم که با هدف همبستگی و هویت‌بخشی به یک جریان اجتماعی خوجوش و گسترده و اثرگذار در سطح بین الملل ، شکل میگیرد ، زائرین میلیونی مسیرهای طولانی را پیاده برای رسیدن به کربلا طی می‌کنند .

جریان پیاده‌روی برای زیارت سیدالشهدا در روز اربعین سابقه‌ای تاریخی و دیرینه دارد . این سنت حسنه از هنگامی که جابر بن عبدالله انصاری بعنوان نخستین زائر مضجع منور اباعبدالله الحسین(ع) در روز اربعین از مدینه به سمت کربلا رهسپار شد ، آغاز و طی سال‌های بعد ، با وجود حکومت سفاک و خونریز اموی و عباسی ، این امر توسط ائمه معصومین(ع) تکرار میگردید . اما مراسم باشکوه پیاده‌روی اربعین حسینی بطور رسمی از سال 1235 قمری شروع شد. و طی سالیان بطور مستمر و مداوم ادامه یافت. البته هرچند این مراسم در برهه‌‌هایی از زمان بدلیل سختگیری‌های حکام جور و در خطر بودن جان زائران بی‌رونق میشد . ولیکن باز دوباره جان میگرفت و برقرار میگردید تا آنجا که آخرین بار وقتی از سال 1319 قمری این سنت مجداً احیاء شد ، تاکنون وقفه‌ی جدّی در اجرای این جریان ایجاد نگردید.

عکس پیاده روی زائرین سال 1821 میلادی - 1237 قمری - 1200شمسی

عکس پیاده روی زائرین 1932 میلادی - 1350 قمری - 1310 شمسی

 عکس پیاده روی زائرین 1975میلادی - 1394 قمری - 1353 شمسی

همانطور که مشهود است پیاده‌روی اربعین حسینی در تاریخ شیعه سابقه طولانی دارد . اما این آئین عاشقانه عارفانه با سقوط دولت صدام و گشوده شدن راه کربلا به روی ایرانیان ، جلوه ویژه‌ای به خود گرفته و هر سال با شکوه بیشتری برگزار می‌شود . بطوریکه این حرکت جهان را به حیرت واداشته و رسانه‌ها را به انعکاس صحنه‌هایی از این حرکت عظیم واداشته است.

اربعین حسین(ع) کتابی قطور و پرماجراست که برگ اول آن از تنهایی علی در کوفه آغاز و صفحه پایان آن به کربلا ختم میشود و بازگوکننده‌ی حادثه‌های بسیاری است که حوادث زمان نه تنها نتوانسته است نوشته‌‌های آن را محو کند ، بلکه هر روز ابعاد تازه‌ای بر صفحاتش نقش می‌بندد .

عکس زیارت و نماز صبح نجف حاج‌شیخ‌حسین جال

عکس زیارت نجف حاج‌شیخ‌مهدی غیاثی و حاج محمدرضاغیاثی و کربلایی شمس‌الدین غیاثی و حاج آقا محمودی 

در فراسوی اربعین حسینی صدای خوش عشق و دلدادگی شنیده می‌شود ، صدایی که از ژرفای خاک کربلا روییده و تا ابد الدهر براین گنبد دوّار جاودانه خواهد ماند.

در ایام اربعین حسینی در این گوشه‌ از کره خاکی چنان هیاهویی برپاست ، و تنها در این گوشه از جهان به وسعت 90 کیلومتر راه ،چنان شوری برجاست که انسان‌های آزاده و شیدا را به سوی خود می‌کشاند.

عکس پیاده روی حاج شیخ حسین جال به سمت کربلا

عکس پیاده روی حاج شیخ جواد غلامی به سمت کربلا

عکس پیاده روی حاج شیخ جواد غلامی باتفاق همسر (حاجیه خانم خاتون فرجپور) به سمت کربلا

عکس پیاده روی حاج شیخ عسگری جال باتفاق همسر (سرکار خانم محدثه جالی) به سمت کربلا

عکس پیاده روی آقای کربلایی مهدی فرجپور به سمت کربلا

در این 90 کیلومتر عشاقی مشاهده می‌شود که هر یک به نوبه خود سعی می‌کنند عشق و ارادت خویش را به سالار شهیدان نشان دهند، از کودکان 5 و 6 ساله گرفته که با دستان کوچکشان سنگینی پارچ آب در دست و سینی غذا برسر را تحمل می‌کنند و با خواهش و تمنا به زائران آب و غذا تعارف می‌کنند که زوار حسینی با دیدن این صحنه‌ها اشک بر گونه‌هایشان جاری می‌شود.

عکس پیاده روی حاج شیخ حسین جال در مسیر کربلا جلوی مواکب پذیرایی

عکس پیاده روی حاج شیخ عسگری جال در مسیر کربلا جلوی مواکب پذیرایی

در این ایام در فاصله شهر «نجف تا کربلا» غوغا است ، فریاد «لبیک یا حسین» از ذرّه ذرّه وجود خادمین و زائرین حسین (ع) ساطع و فضای آسمان و زمین را عطرآگین کرده است . 

پیرمردانی که با پشتی خمیده آرام آرم قدم بر می‌دارند و با هر قدم فریاد یاحسین سر می‌دهند ، و مادرانی که کودکان خردسال خویش را در آغوش گرفته‌اند و خستگی نمی‌شناسند . غیور مردانی که با ایجاد موکب‌ نظیر ایستگاه‌های صلواتی ، بابذل مال و انرژی ، انواع پذیرایی صبحانه و ناهار و شام و اقامتگاه برای خواب ، انواع طعام از ماهی و ساندویچ و میوه‌‌جات ، انواع آشامیدنی‌های مختلف از چای و قهوه و نوشابه ، و انواع استقبال و نوازش تا ماساژ و درمان پای زائران ، اینها همه صحنه‌هایی از خود بجای میگذارند که نظیرش در هیچ کجای دنیا مشاهده نگردیده و نمی‌گردد .

عکس پیاده روی حاج شیخ حسین جال در مسیر کربلا جلوی مضیف و استراحتگاه

عکس پیاده روی حاج محمدرضا غیاثی در مسیر کربلا جلوی مضیف پذیرایی

وقتی زائرین به مُضیف‌ها می‌رسند ، صاحب مضیف با اصرار زائران را دعوت میکندکه مهمان او بشوند و آنجا پذیرایی شوند و نماز بخوانند و استراحت کنند ، زیرا مهمان کردن زائر امام حسین(ع) در نزد آنها بسیار اهمیت و ارزش دارد .

 عکس نماز جماعت زائرین آهنگرکلایی و بیشه‌محله ای به امامت حاج‌شیخ حسین جال در مسیر کربلا داخل موکب

عکس پیاده روی کربلایی شمس الدین (محمد) غیاثی در مسیر کربلا جلوی مضیف

کافی است که خدام این موکب‌ها زائری را ببینند که از طعام آن‌ها نخورد یا آبی ننوشد، آن وقت است که اجازه نمی‌‌دهند زائر از آن‌جا بیرون برود! برای همین بیشتر زوار حسینی ترجیح می‌دهند که مقدار کمی از نذری بخورند تا بتوانند به راه خود ادامه دهند.

عکس حاج محمدرضا غیاثی در حال کمک به خادمین مضیف در مسیر کربلا جهت توزیع فرنی

زائران در طول مسیر حرکت به سوی حرم حسینی ، دغدغه جا و مکان برای استراحت و خوابیدن ندارند، چرا که برخی موکب‌ها برای استقرار زائران تمهیداتی را اندیشیده‌اند، پس نیازی نیست که زائر پتو یا ملحفه‌ای را با خود حمل کند و بر خستگی سفر پیاده‌روی خود بیافزاید.

عکس پیاده روی حاج شیخ جواد غلامی به اتفاق دوست روحانی اش جلوی موکب در مسیر کربلا

عکس پیاده روی سید هادی حسینی باتفاق همسرش و بهمراه همشیره اش سیده سمیه حسینی در مسیر کربلا

برای شارژ موبایل و لپ‌تاپ هم مشکلی در مسیر نیست ، چرا که پنل‌های 15 تا 20 تایی در هر یک کلیومتر قرار داده‌اند.

برای اینکه زائر بتواند تشخیص دهد که تا رسیدن به کربلا چقدر باقی مانده است، تیرهای برق را از 1 تا 1460 شماره‌گذاری شده‌اند، هر کدام دقیقاً 50 متری با هم فاصله دارند.

مرسوم است که زوار در قالب گروه‌هایی مسیر پیاده‌روی اربعین را انجام می‌دهند و هر گروه برای خود پرچم مشخصی دارد، اما پیدا کردن پرچم در میان آن همه پرچم کار ساده‌ای نبست.

ازچپ‌به‌راست(مهدی و خاتون فرجپور- عسگری جال-سیدهادی حسینی-سیده سمیّه حسینی-محدثه جالی- همسرسیدهادی)

این مسیر عاشقی معمولا در 3 روز و 2 شب طی می‌شود ، بیشتر زوار حرم حسینی پیاده می‌روند، اما برخی از افرادی که توانای پیاده‌روی ندارند، خودروهایی از سوی ارتش عراق تعبیه شده که کار جابجایی این زوار را انجام می‌دهند.

زائر در روز سوم هنگامی که خورشید به غروب می‌گراید ، تابلوی ورود به شهر را را از دور مشاهده می‌کند ،‌ و ناخودآگاه آوای «جانم حسین» بر زبانش جاری می‌شود و با چشمانی اشک‌آلود این بار سریع‌تر از قبل قدم بر می‌دارد.

اکنون زائرین وارد شهر کربلا شده‌اند . همه جای کربلا مقدس است. زائران بی اختیار یا حسین می‌گویند و این شعر را زمزمه می‌کنند ، بر مشامم می‌رسد هر لحظه بوی کربلا...
و بقیه را نمی‌خوانند چون حقیقتاً به آرزوی خویش رسیده‌اند و آرزو بر دل نمانده‌اند. کمی که چشم را گرد کنی و فراخ ببینی گنبدها و گلدسته‌های حرم امام حسین (ع) و حضرت ابوالفضل العباس (ع) از دور قابل رویت است.                

     عکس هوایی از شهر کربلا

دل ها همه شکسته است... و زائرین وقتی وارد شهر کربلا میشوند به جز رسیدن به حرم , نه به چیزی فکر میکنند و نه هیچ چیزی جذبشان میکند . تنها عامل کند کننده‌ی تعجیل ناشی از اشتیاق زائرین عاشق ، ایستگاه‌های بازرسی و تفتیشی است که در هر 250 متر تعبیه شده است .

زائرین همینکه به حرم نزدیک میشوند خود به خود سراغ بین الحرمین میروند ، تو گویی بین الحرمین حرم سومی است مابین دو حرم شریف ، که سایه‌ی حریم کبریایی حضرت باریتعالی است که از فراز آسمانها بر زمین افتاده، و اجتماع و آمدوشد زائرین در این فضاء تلألوء جنب وجوش ملائک است در حرم ملکوت .

حاج شیخ مهدی غیاثی - حاج محمدرضا غیاثی - کربلایی شمس الدین غیاثی در بین الحرمین

در این فضا آدمیان تا دل به  آدمیت دارند مردد و سرگردان هستند که به کدامین حرم رو کنند. امّا همینکه دل آدمی ، در پرتو انوار مشعشع ربوبی ، رنگ و بوی الهی میگیرد . بی آنکه تفکیکی برای این دو حرم قائل باشد. به هرکدام که رو می‌کند حسین و عباس یا عباس و حسین را باهم می‌بیند. دیگر فرقی نمیکند. حسین و عباس یا عباس و حسین . اینطرف سر عباس است بر دامن حسین و آنطرف سر حسین است به دامن عباس بر روی نیزه . 

حاج شیخ مهدی غیاثی - حاج محمدرضا غیاثی - حاج محمد شریفی در بین الحرمین

به هر سوی که بروی و به هر حرم که داخل شوی توفیق عتبه بوسی امام حسین (ع) و حضرت ابوالفضل العباس (ع) را باهم داری .

در داخل حرم حسین زائرین خویش را در قتلگاه می‌یابند و جای‌جای این حرم برایشان آشناست . پرپر شدن72 تن از یاران فدایی حسین و اِربــاً اِربــا شدن سالار شهیدان در جلوی چشم همه رژه میرود .

حاج شیخ حسین جال زیارت کربلای حسینی از بالای بام حوزه علمیه

 بعد از خارج شدن از حرم و پیمودن مسیر بین الحرمین تا رسیدن به آن حرم و باز همان سیر و سلوک در فضای لاهوتی ، و این مرحله با چشمی گریان و قلبی آکنده از اندوه و ماتم .  

  حاج محمدرضا غیاثی  در بین الحرمین                

  کربلایی شمس الدین غیاثی در بین الحرمین          

 ورود به حرم ابوالفضل نیز تداعی کننده بسیاری از صحنه‌هایی است که قهرمان آن یل نام آور کربلا بود . به هر گوشه‌ی حرم که نگاه میکنی مشک می‌بینی و اشکی که از آن مشک روان است . و عباس می‌بینی و التماس او به مشک که آبرویش به تاراج میدهد . 

حاج شیخ حسین جال زیارت حرمحضرت عباس (ع)  از بالای بام حوزه علمیه

 زائران پس از زیارت و خروج از حرم برای زیارت سایر مکانها ، ابتدا به محل قطع شدن دست چپ حضرت عباس که یک بارگاهی برای آن درست شده است میرسند و با این دست که دومین قربانی از وجود ابوالفضل میباشد بیعت می‌نمایند .

حاج شیخ مهدی غیاثی - حاج محمدرضا غیاثی زیارت کف العباس

زائرین با ادامه‌ی همان مسیر و گذشتن از یک کوچه تنگ و رسیدن به نبش کوچه بعدی میتوانند محل قطع شدن دست راست که اولین قربانی از وجود ابوالفضل میباشد را زیارت نمایند.

و زائران در بازگشت اگر همان مسیر را ادامه دهند به تل زینبیه میرسند ، تل زینبیه بلندی مشرف بر حرم است که حضرت زینب روی آن می‌آمده  و از آنجا ناظر کارزار روز عاشورا و به شهادت رسیدن یاران و فرزندان ابا عبدالله و قتلگاه حسین بوده است . تل حدودا 150 متر با خیمه گاه و حدودا 75 متر با قتلگاه فاصله دارد.

 حاج شیخ مهدی غیاثی - کربلایی شمس الدین غیاثی زیارت تل زینبیه

حاج شیخ مهدی غیاثی - حاج محمدرضا غیاثی زیارت تل زینبیه

و سرانجام زائران به علقمه میروند ، رودخانه‌ای که هرگز جاذبه‌ی یک رودخانه را ندارد ، ولیکن چنان اعتباری از عباس وام گرفته است که دلهای زائران به سویش پر می‌کشد. چون هرگز رودخانه و یا نهر تلقی‌اش نمی‌کنند . آنجا از منظر عاشقان ، معراج عباس است .عباس تشنه کام , با ریختن آب و نخوردن آن ، از معبر وفا تا سدره المنتهی سیر میکند و در مذبح علقمه ، خویشتن خویش به خنجر عطش قربانی می‌نماید. 

عکس هوایی علقمه در شهر کربلا - و عکس علقمه از نزدیک که توسط شمس الدین غیاثی گرفته شد

چه لطيف است حس آغازي دوباره، و چه زيباست رسيدن دوباره به روز زيباي آغاز تنفس ، و چه اندازه عجيب است ، روز ابتداي بودن ! و چه اندازه شيرين است  روز ميلاد کودکان و روزي که دو قلوهای نویسنده این وبلاگ (آقای رضا قاسمی)  آغاز شدند .

بدینوسیله مدیریت وبلاگ تولد این دو گل نورسیده را به نویسندگان آقای رضا قاسمی (پدر) - آقای فخرالدین قاسمی (عمو) - دکتر غلام غیاثی(خان دایی)-آقای ابراهیم غیاثی (دایی) - آقای محمود غیاثی (دایی) - خانمها مهدیه و مطهره غیاثی (دختر دایی ها) تبریک عرض نموده و امیدوارم حلاوت و شیرینی وجود این دو قلوهای دوست داشتنی سالهای سال به درازای بیش از یک قرن برای خانواده های قاسمی و غیاثی برقرار و مستدام باشد .

روز جمعه پست احیاء خاطرات قدیمی به این نیت ایجاد شد که از میان 32 الی 42 خواننده هر روزه وبلاگ لااقل   30 نفرشان که بی تردید محلی هستند به جمع نظر دهندگان بپیوندند . امّا متعجبانه با اینکه آمار بازدیدکنندگان واقعی وبلاگ به 56 نفر رسیده بود متاسفانه تعداد نظردهندگان از 8 نفر برنگذشت .

هرچند حقیر بعنوان مدیر وبلاگ هیچ برآیندی از این قضیه نمیتوانم داشت . لیکن مطمئن هستم از میان 20 نویسنده وبلاگ بخصوص 15 نفری که فعال و یا نیمه فعال هستند ، حداقل 10 نفر در محیط وبلاگ حضور یافته و حتی مدتی در آن تأنی نمودند ولی ما را قابل نظر خود ندانستند . بدون اینکه در این خصوص نیز قضاوتی داشته باشم به بررسی تصاویر شناخته شده و ناشناخته می‌پردازیم . 

دو تصویر مونتاژ شده از عکسهایی که بطور جداگانه در پست قبلی گذاشته شده بود در ذیل ارائه میشود اولی عکس افرادی میباشد که در نظرات شناخته و معرفی شده‌اند  . و دومی تصاویر افرادی است که در نظرات معرفی نگردیده‌اند . ضمناً شرح هر کدام از تصاویر نیز در زیر آن نوشته شده است . 

از چپ به راست و از بالا به پائین : 1 - صادق غیاثی      2 - هادی (غیاث‌الدّین) غیاثی   

3 و 4 - محمّد (شمس‌الدّین) غیاثی                           5 - مسعود (فریدالدّین) غیاثی 

6 - رضا قاسمی بهمراه (فخرالدّین‌قاسمی و هادی‌‌غیاثی)            7 - محمّدرضا غیاثی   

8 - هسنا غیاثی (تسنیم)       9 - چهار نفر ( هادی - محمد - مسعود - آنسه ) غیاثی

از میان دو کودک در عکس (سمت چپ بالا) حبیب غیاثی (حبیب خرسندی) در نظرات شناسایی شد ولی کودک کناری وی در نظرات معرفی نگردید . و همچنین تصویر کودکی که در (سمت راست بالا) مشاهده میگردد در نظرات معرفی نشد . پس لطفاً برای شناختن این دو کودک به ادامه مطلب بروید .

ضمناً دو تصویری که در پائین مشاهده مینمائید ، عکس کودکی خانم زراعتکار همسر هادی‌غیاثی میباشد .

مدتی است که میخواستم پستی تصویری از آلبوم عکس نویسندگان‌وبلاگ ایجاد کنم و شرحی بر هر عکس به نقل از صاحب آن ، بنگارم . لیکن این تصمیم مستلزم هماهنگی و جمع آوری و نهایتاً تدوین بود که متاسفانه چنین شرائطی حاصل نگردید .

امروز به هنگام تورّق آلبوم عکس خانوادگی قدیمی ، به عکس کودکی دو نفر از اهالی غیاثکلا برخورد کردم که برایم ناشناس بودند . با کمک همسرم آنها را شناختم و برایم خیلی جالب بود که اکنون این دو کودک بزرگ شده‌اند و خود دارای فرزندانی چه بسا بزرگتر از سن عکس کودکی‌شان می باشند .  

با دیدن این عکسها ، فکری به ذهنم جرقه زد ، و با خود گفتم ضمن گذاشتن این عکس در وبلاگ و به مسابقه گذاشتن شناسایی آنها برای خوانندگان محلی این وبلاگ ، کم سن‌ترین عکسی که از نویسندگان این وبلاگ در آلبوم خویش دارم را جهت شناسایی و زنده نمودن خاطرات گذشته به نمایش بگذارم تا بلکه دیگر نویسندگان این وبلاگ نیز که از کودکی آنها عکسی در آلبوم شخصی اینجانب نیست ، عکس کودکی خویش را طی پست مستقل بنام خود و یا بصورت پست موقت در وبلاگ قراردهند که عکس آنها از پست موقت به این پست انتقال یافته به این عکسها افزوده شود .

البته اینکار میتواند بطور گسترده تر برای عکسهای قدیمی افراد خانواده و بستگان و امواتمان ، در وبلاگ دلنوشته اهالی غیاثکلا ادامه یابد و با به عرصه آوردن آلبوم شخصی در فضای اینترنت ، آنها را جاودانه و عمومی سازیم .

لطفا برای مشاهده تصویر کودکی نویسندگان این وبلاگ به ادامه مطلب بروید . 

قصد داشتم پيش از اينها مديريت اين وبلاگ ( يعني دلنوشته هاي آزاد غياثكلا ) را به يكي از نويسندگان وبلاگ  واگذار نمايم ، ليكن بر سر نحوه‌ي اجراء و چگونگي آن مردد بودم . در روز عيد غدير كه يكسال گشت راه اندازي وبلاگ بود ميخواستم عزمم را جزم نمايم و كار را يكسره نمايم ، ولي باز شرائط اجازه نداد .

بنظر ميرسد مناسبترين زمان براي كناره گيري حقير و واگذاري مديريت اين وبلاگ به احدي از نويسندگان وبلاگ ، اين ايام باشد كه تمامي نويسندگان و خوانندگان ( البته خوانندگان از اهالي روستا ) اين شبها و بخصوص شب تاسوعا و عاشورا در روستا حضور دارند و همديگر را مي‌بينند و ميتوانند رايزني كنند و لابي تشكيل دهند .

لذا بدينوسيله استدعا دارم كه هر نويسنده ، يا داوطلبي خود براي پذيرفتن مديريت را اعلام نمايد و يا پيشنهاد خود را در معرفي يك يا چند نويسنده ، مطرح نمايد .

البته خوانندگان ( غير نويسنده ) نيز ميتوانند پيشنهادات خود را در معرفي يكي از نويسندگان مطرح نمايند .

به هر تقدير اگر عمري باقي باشد ، در اولين جمعه  پس از عاشورا  واگذاري مديريت وبلاگ ، اجرايي خواهد شد .

خواهشمندم همكاري فرمائيد

مدير وبلاگ     

در ادامه مطلب آمار بازدیدکنندگان واقعی طی 30 روز گذشته به نمایش گذاشته است . تعداد بازدیدکننده واقعی روز پنج شنبه 25 خرداد 63 نفر میباشد که بیشترین آمار از آغاز فعالیت این وبلاگ تاکنون در این روز اتفاق افتاده است و متاسفانه کمترین آمار نظرات ارائه شده نیز متعلق به همین روز است  .

یعنی یک نظر از 63 نفر بازدید کننده !!!!!!!!!!!!!

براستی علت چیست ؟؟

ضمن به اطلاع رساندن خبر پیوستن اولین بانوی نویسنده به جمع نویسندگان وبلاگ ، حضور سرکار خانم هسنا غیاثی با شناسه تسنیم را در این فضای مجازی گرامی داشته و خیر مقدم عرض می‌نمایم . انشاء‌اله فتح بابی برای حضور سایر بانوان فرهیخته غیاثکلا باشد .

با سلام  ، به اطلاع گروه نویسندگان و خوانندگان وبلاگ میرساند دو نفر از اهالی فرهیخته غیاثکلا ، به جمع نویسندگان وبلاگ پیوستند . ورود دکتر غلام غیاثی و مهندس قدرت‌اله علیزاده  از جنوب کشور ( بندرعباس) رابه این فضای مجازی خیر مقدم میگویم .

با سلام و احترام به همه كاربران و خوانندگان محترم وبلاگ

با توجه به اينكه اهالي مقيم و ساكن روستاي غياثكلا ، برخوردار از خطوط ارتباطي اينترنت نيستند و قادر به خواندن و مشاهده اين وبلاگ نميباشند ، مع الوصف اين وبلاگ روزانه بطور ميانگين بالغ بر 25 نفر بازديد كننده واقعي دارد . ولي متاسفانه در حد شايستگي خود ، برخوردار از نظرات و كامنتهاي دوستان خواننده نيست . درحاليكه مستحضر هستيد نظر دادن علاوه بر ارج گذاري به زحمت نويسنده ، موجب تنوير افكار و آگاهي خوانندگان شده و فضاي وبلاگ را براي فعاليت حداكثري گرمتر مينمايد .

لذا از خوانندگان گرامي ملتمسانه خواهشمندم كه با ارائه حداقل چند كلمه نظر ، ضمن خلق آثار و ثمرات فوق الاشاره ، كرامت ناشي از حضور ذيجود خويش را نيز در وبلاك به ثبت رسانده و جاودانه نمايند .

                                                                                                  باتشكر فراوان - مدير وبلاگ  

بنام خداوند جان آفرین ***** حکیم سخن در زبان آفرین

نظر به اینکه بسیاری از اهالی روستای غیاثکلا اعم از ( محصلین ، دانشجویان ، تحصیلکردگان علوم حوزوی و دانشگاهی ، کارمندان ، کارگران ، صاحبان مشاغل آزاد ) ساکن غیاثکلا نبوده و خارج از آن در شهرهای آمل ، بابل ، قائمشهر ، ساری ، گرگان ، تنکابن ، تهران ، قم ، مشهد ، و ......... مشفول کار و یا تحصیل میباشند . بنابراین کمتر در روستا حضور داشته و کمتر امکان با هم بودن ، برایشان میسر میشود .

لیکن خوشبختانه وابستگی روحی و تعلّق‌خاطری که به روستا دارند سبب میشود تا سالانه در برهه‌های خاص از مناسبتها و تعطیلات رسمی ، به روستا مراجعت و دور هم جمع شوند و در این اجتماعات  و گردهمایی‌ها که اغلب در مسجد و یا اماکن مجاور آن تشکیل میشود ، نه تنها مشکلات و مسائل محل مورد تبادل نظر قرار میگیرد بلکه آرزوها و انتظارات ایده‌آلی نیز مطرح و پیگیری میشود .

یکی از این آرزوها که بیش وکم بازگو میشد ، ایجاد فضا و عرصه برای افزایش سطح مذاکرات و مباحثات و ارتباطات از راه دور ( یعنی ایجاد اجتماع و گردهم‌آیی مجازی ) بوده است و چون بهترین راه برای نیل به این مقصود ، بهره برداری از اینترنت و  " فضای سایبر " تشخیص داده شد لذا بدین منظور همزمان با شروع سال 1432 قمری در محرّم سال گذشته وبلاگ دلنوشته‌های یک روستا  راه‌اندازی و چند ماه بعد با شروع سال 1390 شمسی در ایام نوروز وبلاگ دلنوشته‌های اهالی غیاثکلا و اکنون در آستانه بزرگداشت عید غدیر ( بیست وسوم آبان 1390 ) ، حسب درخواست جوانان و فرهیختگان روستا وبلاگ دلنوشته‌های آزاد غیاثکلا  با شعار ( " هیچ آداب و ترتیبی مجوی - هرچه می‌خواهد دل تنگت بجوی ") ، راه‌اندازی گردید .  

فضای سايبر در معنا به مجموعه‌هايی از ارتباطات درونی انسانها از طريق كامپيوتر و وسائل مخابراتی بدون در نظر گرفتن جغرافيای فيزيكی گفته مي شود . يك سيستم آنلاين نمونه‌ای از فضای سايبر است كه كاربران آن مي‌توانند از طريق ايميل با يكديگر ارتباط بر قراركنند.

بر خلاف فضای واقعی ، در فضای سايبر نياز به جابجايی‌های فيزيكی نيست و كليه اعمال فقط از طريق فشردن كليدها ياحركات ماوس صورت مي‌گيرد.

روند كاری يك كاربر كامپيوتر در فضاي سايبر دقيقا نوعی يكی شدن يا محو شدن در درون واقعيتی متفاوت يعنی واقعيتی مجازی كه ورای قوانين و واقعيت‌های واقعی است ، میباشد .

در واقع می‌توان گفت كه فضای سايبر گستره‌ای از ذهن است كه می‌تواند تمامی اشكال زندگی منطقی را بسط و معنا دهد. شما مي توانيد حالت های متنوع و متفاوت ذهنی را از قبيل تخيلات (خيالپردازی‌ها) ،  توهمات (خيالپروری‌ها) ، حالات هيپنوتيستيك و سطوح گوناگونی از هوشياری را در فضای مجازی تجربه كنيد . تحت اين چنين شرايط است كه فضای سايبر همانند دنيای "رويا " مي شود. دنيايی كه وقتی ما به خواب فرو مي رويم ، پديدار مي شود .

فضاي سايبر را نمي توان تنها يك "بزرگ شاهراه اطلاعاتي"  ساده دانست . زيرا تجربه ذهني ما در فضای مجازی با تجربه ذهنی ما زمانی كه بي هيچ هدف و ارزشی خيالبافی می‌كنيم، كاملا متفاوت است .

فضای سایبر فضای لایتناهی از سیر و سیاحتهای فکری و روحی بشر است که ما اکنون بخش کوچکی از آن را در قالب این وبلاگ ، به اختیار خویش در می‌آوریم .

پس شایسته است تا با استفاده بهینه از آن در مسیر اعتلای فرهنگ و ایمان ، کوشا باشیم .